روانکاوی خانواده
اشتیاق به داشتن یک همراه در زندگی با طبیعت انسان پیوند خورده است. این اشتیاق، نه تنها به دلیل ثمر و تداوم نسل، بلکه به عنوان یک مآمن برای رشد و شکوفایی روانی، فکری و عاطفی نیز است. این نیازهای بنیادی، به همراه سایر عوامل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، پایه‌ی تشکیل نهاد خانواده را تشکیل داده‌اند. در دوران مدرن، خانواده به عنوان یک واحد زیستی-اجتماعی شناخته می‌شود. مواجهه با رویدادهای مختلف اضطراب زا، منجر به زخم‌های روانی درون اعضای خانواده می شود، این درحالی است که خانواده به زندگی روزمره خود مشغول است.
رویکرد روان‌تحلیلی خانواده از طریق دو محور زمانی، گذشته و حال، صورت می‌گیرد. وضعیت فعلی و چرخه زندگی خانواده (حال)، همراه با پویایی روابط بین والدین (گذشته) بررسی می‌شود. در این شرایط تعامل اعضا و الگوهای ناخودآگاه رفتاری که از گذشته بر جای مانده و اکنون از هر عضو به سوی دیگر گویی پرتاب می‌شود که حائز اهمیت است.
بنابراین، هدف روانکاوی خانواده، درک و تصدیق رفتارهای ناکارآمد واضح و ناخودآگاه اعضای خانواده است، شناسایی آن پرتاب‌هایی که بین افراد خانواده رخ می‌دهد و تغییر مسیر دادن آن‌ها به نحوی مفید از طریق تجربه های عاطفی به سمتی ثمربخش است.